De eerste meting na de start

Ik zag er erg tegenop om te gaan en tegelijkertijd keek ik er erg naar uit. Ik werd gek van de weegschaal thuis die met een persoonlijkheidscrisis zit. Gewoon niet kunnen beslissen welke waarde hij me toe wil kennen. Erg frustrerend. Maar hij krijgt nog een kans nu ik bij de arts kon zien dat er 3.5 kilo af is. En uit de lichaamssamenstelling in op te maken dat er 3.8 kilo vet minder is. Dus dat is heel goed voor de motivatie om door te gaan. Erg moeilijk is het niet om vol te houden maar zonder resultaat kies ik toch voor wat meer lekkere, slechte, dingen tussendoor. Ik heb een receptenboekje meegekregen dat ik kan kopieren. Een heleboel Biamedproof recepten. Manlief zal er ook van smullen.

Om het te vieren zijn we koffie gaan drinken bij Ikea. Zoonlief een lekker broodje jam en ik effe lekker gekeken naar de gebakjes. Daarmee was mijn behoefte bevredigd.

Wisselende waarden

Ik ben nu ruim een week aan het sjeeken en dat gaat heel goed. De eerste dagen was wel moeilijk want ik had het idee toch trek in van alles en nog wat te hebben. 's Avonds bij de TV stond ik me 2x toe een paar paprikachipjes te eten. Gewoon voor de smaak. Dus geen hele bak of zak. Ik viel iedere dag wel een beetje af dus dat ging goed. Echter deze week snap ik er niets van. Ik sjeek 2x per dag en eet absoluut niets tussendoor. Mijn lichaam is nu gewend aan de sjeeks en ik heb absoluut geen hongergevoel meer. De grote hoeveelheden die ik in de avond moet halen red ik net niet maar ik zit er dicht tegen aan. Op zich gaat het dus allemaal prima. Echter het afvallen gaat maar matig naar mijn zin. Ik begrijp mijn weegschaal gewoon niet. Ik weeg al 3 dagen 113.4 in de ochtend en vanmorgen 113.5. Het is maar een ons maar het feit dat het meer is is zeer frustrerend. Gisteren heb ik spinazie met een ei op en een klein stukje vlees. Ik zou bijna mijn avondmaaltijd gaan halveren om meer af te vallen maar dat is nou juist niet de bedoeling van de BIAmed filosofie om naar gezonde voeding te streven.

Mijn weegschaal snapt mij ook niet denk ik. In de morgen dus 113.4, in de middag soms 112.9 en dan in de avond 114.3. Jaja, ik hoor je denken dat ik niet zoveel op de weegschaal mag gaan staan maar dat ding is verslavender dan een sigaret. Gelukkig heb ik die verslaving al overwonnen, Maar goed, als ik niet op de weegschaal zou mogen staan dan zou mijn motivatie wegzakken. Maar ik hoop wel dat ik iedere dag een beetje kwijt ben. Dat is goed voor de spirit.

Mijn man gaat ook geregeld met me op de weegschaal. Hij is gewoon op ieder moment van de dag hetzelfde, 77 kilo. Dus het ligt aan mij en niet aan de weegschaal.

Ik heb besloten om met pasen de boel de boel even te laten. 1 dag genieten van de lekkere dingen in het leven. Samen met mijn gezin ontbijten en 's avonds lekker eten met de familie. Ik zal maat houden, dat beloof ik. Maar het leven is te kort om me echt alles te ontzeggen.

Vandaag heb ik bewust een broek aangetrokken die me eigenlijk net te strak was geworden. Nu voel ik resultaat. Hij gaat makkelijk dicht en zit comfortabel. Gelukkig, er is dus voelbaar resultaat. Zichtbaar helaas nog niet. Mensen met fors overgewicht moeten al gauw 15 kilo afvallen voor een beetje zichtbaar resultaat.

Goed, ik ga mijn ontbijtsjeek maken. Inmiddels niet meer met yoghurt maar met optimel. Dat is smaakvoller. Ik probeer wel de tijden op de dag wat te verlaten. Want als ik om 8.00 en 12.00 uur sjeeks neem dan heb ik te vroeg trek in de avondmaaltijd.

Met goede moed ga ik dus weer verder en ik hou je op de hoogte.

De weegschaal thuis

26-02-2008   120.0 kilo

10-03-2008   115.0 kilo

19-03-2008   113.5 kilo

26-03-2008   113.1 kilo

Mijn eerste sjeeks zitten erin

Vandaag, maandag 10 maart, ben ik met frisse moed begonnen met de Biamed sjeeks. Ik ben nog steeds niet opgeknapt van de keelontsteking en voel me als een vaatdoek. Dus weinig eten is geen straf. Ik heb magere yoghurt gekocht om de sjeek mee te mengen. Na het lezen van de instructie bleek het geen yoghurt te mogen zijn met toegevoegde fruit. Dat begrijp ik niet. Het is toch 0% vet. Dat is een vraag die ik maar eens ga stellen aan de arts die me begeleid. Ik mag haar tenslotte altijd mailen.

De sjeek heeft zo'n typische geur die bij maaltijdvervangers hoort. Ik ben daar erg gevoelig voor. Ik ben al bang dat het me zo gaat tegenstaan. Maar goed, we moeten niet op dat soort zaken vooruit lopen. Ik heb nu 2x 330 ml yoghurt op en heb een fles erg verdunde ranje op het aanrecht staan. Moet natuurlijk puur water zijn maar ook daar ga ik op den duur van kokhalzen dus zit er een heel klein beetje ranja doorheen.

Maar het smokkelen met fruit en ranja weegt nog niet op tegen het smokkelen met mijn avondeten. Ik heb besloten spinazie te eten. Dat mengt zich zo goed met de grote hoeveelheid aardappelen die ik moet nemen. Maar wat voor vlees eet je daarbij? Ik moet nu kiezen voor magere vleessoorten maar in mijn vriezer liggen keurig per twee verpakt nog 2 porties gehakt cordon blues, 2 karbonades, 2 saucijsjes en kabeljauw. En alleen dat laatste past in het dieet. Maar weg gooien is zonde dus heb ik besloten de voorraad op te maken en bij de volgende boodschappenronden rekening te houden met de inkoop van het vlees.

Ik moet eerlijk bekennen niet de hele tijd aan eten te denken, geen honger te hebben en vooral geen hoofdpijn te ervaren. Vooral dat laatste is iets wat steevast terug komt als ik aan het lijnen begin.

BIAmed metingen

Dinsdag 04-03-2008

Gewicht 116.4 ( kleding spijkerbroek met topje ), vet 50.3%, water 26.8, spiercellen 31.1, voedingstoestand 85.4, vochthuishouding 105, BMI 34.8

Volgende afspraak 26 maart 10.30 uur.

Woensdag 26-03-2008

Gewicht 112.9 ( kleding joggingbroek met topje ), vet 48.4%, water 28.1, Spier 30.1, Voedingstoestand 83.9, vochthuishouding 110.3

Volgende afspraak 07-04-2008 19.00 uur

Maandag 07-04-2008

Gewicht 110.5 ( Kleding jogingbroek + topje) -2.5 kilo vet, -0.5 spier en + 0.5 vocht.

Volgende afspraak 23-04-2008 10.00 uur

De eerste kilo's zijn eraf

De ochtend voor mijn afspraak met de BIAmed arts stond ik op met wat keelpijn. Op het moment dat de afspraak zou zijn kon ik niet meer praten en slikken. Een acute keelontsteking. Ik was genoodzaakt de afspraak te verzetten naar een week later. Jammer, maar helaas. Ofwel......zo helaas blijkt het achteraf helemaal niet te zijn. Ik ben zoooooooooo vreselijk ziek geweest en ik heb dagen geleefd op wat water en heel veel pillen, dat het niet anders kon dan gewicht te verliezen. Vanmorgen was er 5 kilo af. Ik maak me geen illusies want ik begrijp best dat dat voornamelijk vocht is dat er weer bijkomt als je normaal gaat eten. Maar even een weegschaal die 114.8 aangeeft na 1 week is toch wel erg motiverend. Inmiddels voel ik me iets beter, wel zwakjes, maar mijn afspraak van vanavond gaat door. Als BIAmed in hetzelfde tempo resultaat boekt dan ben ik een tevreden mens. Toch is het moeilijk om een goed startmoment te vinden. Morgen komen mijn ouders een paar dagen logeren omdat mijn man op zakenreis is. ( Wat klinkt dat stoer, het is de eerste keer, enkel een congres voor saaie it 'ers haha) Maar moeders brengt meteen de lekkere zonden uit het Brabantse land mee. Zult en worstenbrood. Nu zal de zult niet zo'n dikmaker zijn, maar die worstenbroodjes wel. In het bijzijn van mijn ouders kan ik niet gaan sjeeken. Dus een paar dagen uitstel is er nog. Al zal ik me tot het hoognodige aan voedsel beperken om mijn winst van afgelopen week niet geheel teniet te doen.

Om 20.30 legt een aardige dokter mij het principe van BIAmed uit. Eigenlijk wordt mijn lichaam wat voor de gek gehouden. De suikerspiegel blijft gelijk door de sjeeks en daardoor heb je geen honger. Tijdens de consulten wordt je vet- en vochtgehalte gemeten en wordt er gekeken naar je spiermassa. Grappig, de meting liet zien dat ik ondervoed was. Nou, waar komen die kilo's dan vandaan. 58 kilo vet!!!!!!! Zet dat eens op het aanrecht. We streven eerst naar 12 kilo gewichtsreductie ofwel 10%. Ik heb er zin in, maandag beginnen we.

Uiterlijke schijn

2001

Na mijn scheiding besloot ik dat het tijd was voor nog meer vernieuwingen. Ik veranderde van baan en de mensen daar kende me niet anders dan slank. Bij een scheiding weten veel mensen ook niet hoe ze met de situatie om moeten gaan, dus vrienden werden, noodgedwongen, ook vervangen. Uiteindelijk had ik vooral mensen om me heen die niet eens wisten hoe dik ik voorheen was geweest. Mijn ego werd gepoetst en ik merkte dat ik toch nog wel goed in de markt lag. Altijd fijn om te weten, toch?  Met twee nieuwe vrienden zat ik op een zonnige dag op het terras in het heerlijke Zeeuwse land. Het was gezellig en ik voelde me goed nu ik ook ik wat strakkere truitjes kon dragen. Het was gezellig. Ik zie, onbewust, een dikke vrouw langskomen. Gekleed in kleding die dikke mensen graag dragen. Donker en oversized. Ze zag er goed verzorgd uit.De heren in mijn gezelschap maken de opmerking dat je met zo'n vrouw toch niet in het openbaar gezien wilt worden. Ze beginnen grapjes te maken. Wat voor gevoel er door mijn slanke lijf ging is met geen pen goed te beschijven. Ik voelde me geraakt tot op het bot. Ik voelde me verdrietig. Maar vooral voelde ik me enorm kwaad. De dame is kwestie heeft gelukkig niets meegekregen van de opmerkingen. Deze keer niet...........  Ik heb mijn gezelschap op dat moment verteld dat ik ook zo dik geweest was. Ik heb het moeten bewijzen met foto's.  Complimenten volgden, excuses niet. Ik heb er nog lang over nagedacht. Blijkbaar was ik als slanke meid leuker, gezelliger en beter als gezelschap dan in een dik lijf. Ik vond dat erg schokkend want wezenlijk was ik niets veranderd. Ik was alleen slank......................

De eerste stap

Na een weekend met veel drop moest ik er toch weer aan geloven. Nu maakt een kilo meer of minder op dit gewicht niet uit maar goed, drop is zout en zout houdt vocht vast. Dus ipv 118 was het gewicht op zondagmorgen weer 119.8. Als laatste avondmaal hebben we op zondagavond gezellig zitten gourmetten. Op zich niet zo heel slecht als je alleen het vlees eet en alle stokbroodjes, kruidenboter, sate en andere sauzen maar laat staan. Maar goed, ik heb er heerlijk van genoten en vanmorgen gaf de weegschaal 119.3 aan. Dat is dus - zout van de drop en + vet van de gourmet.  Ik ga niet wachten op het magische ronde getal van 120 kilo en heb besloten vandaag te bellen met een arts die dieetbegeleiding doet met het product BiaMed. Dit is dieetprogramma waarbij eerst gemeten wordt waaruit je allemaal bestaat. Dus uit hoeveel % vet besta ik. Meer dan de helft schat ik dus laten we de poging gaan wagen. Daarna 2x per dag 1 shake en 1 maaltijd met veel koolhydraten. 4-5 kilo vetverlies per maand. Veel collega's zijn ermee aan de slag en normaal doe ik dan principieel al niet mee maar er moet nu echt iets gebeuren. Gisteren mijn meest fanatieke collega gezien die in 7 maanden 36 kilo is kwijt geraakt en weer maatje 38 heeft. Ik ben er jaloers op. De begeleiding is erop gericht dat je af gaat vallen maar tegelijkertijd ook je levensritme veranderd zodat je later niet terugvalt in oude gewoonten en dus slank zou kunnen blijven. Dat is toekomstmuziek, vandaag heb ik de eerste stap gezet. Ik heb een afspraak voor een intake morgen om 19.30. De wetenschap dat ik weer aan mezelf ga werken maakt me blij. Grappig is wel dat ik nog snel even in de keuken heb gekeken of er lekkere dingen waren die ik dan beter vandaag nog op kan eten omdat ze anders niet meer mogen. Ik kan er net zo goed vandaag al op gaan letten. Dus geen suiker in mijn thee meer.

Het is voor de eerste keer dat ik er zoveel geld voor over heb. 100 euro per maand ongeveer. Misschien is dat een extra stimulans om het vol te gaan houden. Ik hou jullie op de hoogte.

Wat er aan vooraf ging

Voor mijn gevoel ben ik altijd te dik geweest. Ik herinner me een opmerking van een klasgenootje in de derde klas middelbare school. "Dikbilkikker"  Ik vond dat hij gelijk had. Als ik nu foto's bekijk van die periode dan was ik gewoon slank. Niet volslank, maar slank.

Mijn moeder is in mijn ogen altijd te dik geweest. Ze was ook altijd aan het lijnen. Wij aan het avondeten en zij aan een bak sla. Maar tegelijkertijd ook bakken met chocola naar binnen werken als het even tegenzit. We zijn chocaladebollen gaan halen als troost omdat ik bleef zitten in de 1e.

Vanaf mijn 18e nam het gewicht wel toe. Net wat zwaarder dan mijn leeftijdsgenoten en altijd het gevoel echt topzwaar te zijn. Het gewicht van toen is nu mijn streefgewicht!!! 

Mijn eerste echte lijnactie was op mijn 22e. Inmiddels had ik een gewicht bereikt van 102 kilo. Pffff, boven de 100 daar moet wat aan gebeuren. Ik was net afgestudeerd en begonnen aan mijn eerste baan als doktersassistente. Mijn baas zag zo'n potige aan de balie wel zitten haha. Ik begon met het 1000 calorieen dieet en was daar heel streng in. Ik bracht mijn gewicht terug naar 80 en ik zag er goed uit en was trots op mijzelf. Ik ben 1.80 dus kan op zich wel wat hebben.

Toen ik  30 was besloot ik een einde te maken aan mijn relatie die 11 jaar geduurd had. Ik ging op vakantie en kreeg een acute galblaasontsteking. Ik werd geopereerd en mijn galblaas werd verwijderd. Een veelvoorkomende kwaal bij dikke mensen. En dik was ik weer. 116 kilo schoon aan de haak. Ergens was het weer fout gegaan. Na mijn operatie bleef ik last houden van maagproblemen. ( Lees: stress maar dat zag ik toen nog niet )  Ik moest vaak braken en viel af. Leuke bijwerking van een moeilijke periode in mijn leven. In amper 9 maanden bracht ik mijn gewicht terug naar 69 kilo. Iedereen in de stress want ik zou een eetstoornis hebben. Ik was niet aan het lijnen, ik had gewoon geen eetlust en ik moest braken door mijn maagprobleem. Uiteindelijk ben ik behandeld voor het maagprobleem waardoor ik stopte met braken en weer kon eten. Mijn problemen waren inmiddels opgelost. Een nieuw leven begon, en ik was slank en beloofde mezelf nooit meer dik te worden. Ik beloon mezelf met een buikwandcorrectie. Ruim 3 kilo vel wordt van mijn buik verwijderd. Ik ben weer strak.

Op mijn 32e leerde ik mijn man kennen en de liefde van de man gaat door de maag. Het is heerlijk om voor hem te koken. Hij geniet werkelijk van alles wat ik maak. Met zijn 1.93 en 70 kilo kan hij ook alles aan. Ik heb echter mijn stofwisseling aan gort en toen ik weer normaal ging eten kwam ook weer wat gewicht bij.

In 2005 maak ik een moeizame zwangerschap door. Veel pijn waardoor ik amper kan lopen. De laatste maanden bedrust in verband met een zwangerschapshypertensie. Ik kom 27 kilo aan en na de bevalling zijn er 6 af. Ik ben weer topzwaar.  Ik kom bij een dietiste die me duidelijk maak dat ik juist meer moet gaan eten bij het ontbijt en lunch. Door te weinig te eten slaat mijn lichaam alles wat extra binnenkomt als buffer op. Mijn lichaam moet weer wennen. Maar die ommezwaai lukt me niet. Of ik nu veel of weinig eet, veel of weinig snoep, mijn gewicht staat vast op 118 tot 120 kilo. Ik baal van mezelf dat ik het weer zo ver heb laten komen.

Motivatie houden

Vandaag heb ik mijn derde meting achter de rug. Met Biamed ben ik inmiddels 6 kilo afgevallen en dus in het totaal zit ik nu op 10 kilo. Prima resultaat. Tot nu toe heb ik nog maar een dag gehad dat ik werkelijk trek in van alles en nog wat had. Uiteindelijk heb ik me toen verwend met een bakje chips. Afgelopen weekend kwamen er vrienden eten. Heel gezellig en mijn heerlijke risotto recept paste prima in mijn dieet. Maar ik heb dit keer er wel een lekker glas witte wijn bij genomen. Het dessert was een chocoladefontein maar daarmee heb ik me in kunnen houden. Een klein stukje banaan met wat chocolade. Al met al ben ik echt enorm tevreden met de resultaten. Heel langzaam merk ik dat ik de regels wat soepeler ga hanteren. Daarom wil ik ook nog om de twee weken een controle, dat is een goede stok achter de deur. Iedereen in mijn omgeving is inmiddels op de hoogte van mijn lijnactie en steunt me daarin. Mijn studentjes beginnen het ook te zien en deze juf krijgt aardige complimenten van deze pubers. Dat geeft de burger moed om door te gaan. Ik kwam deze week ook een foto van mezelf tegen toen ik 69 kilo woog, 8 jaar geleden. Pfffff wat zag ik er toen uit. Met mijn lengte is dat gewicht gewoon te laag. Dus nu ga ik voor de gulden middenweg.